635 Kilometer Vietnam vanaf de motor!

Helaas bleef het in Nha Trang regenachtig waardoor we weinig van het strand hebben kunnen genieten. We hadden daarom fietsen gehuurd en hebben in onze charmante ponchos een fietstocht gemaakt. We waren ongeveer de enigen die zich op de fiets in het verkeer waanden. Omringd door 100en scooters was het weer een bijzondere ervaring. Aangezien de weersverwachting niet echt positief was besloten we om de volgende dag de bus door te pakken naar het zuiden, Dalat. We hadden geboekt bij het Mr. Peace backpackers house en werden dan ontvangen door een zingende Justin Bieber aka Mr. Peace himself. Een kruising tussen Andre v Duin en Gerard Joling, wat een idioot! We konden meteen aansluiten bij het family dinner. Een super leuk hostel wat gerund werd door hem en zijn vrouw, miss Strawberry. Die avond gingen we met een grote groep van het hostel onder begeleiding van peace en strawberry vietnamees bbqen. Annege en ik hebben octopus geproefd en daarna heb ik nog fish stomach geprobeerd. Klinkt dapper, maar er werd ook kwartel, kippen tenen en volledige kikkers gebbqt.

De volgende dag gingen we met twee jongens een canyoning tour doen. Dit was echt super gaaf en een ware adrenaline kick. Een tocht waarbij abseilen, hiken, cliff jumping en waterval sliden werd afgewisseld. Met als hoogtepunt het abseilen van een 25 meter hoge waterval met een vrije val van ongeveer 4 meter. Ook het cliff jumpen was vet, waarbij de sprong van 11 meter hoogte ver genoeg moest, om geen rotsen te raken.

Savonds nog genoten van heerlijke Dalatwijn, weer eens wat anders! Vroeg op bed, want de volgende dag zouden we opgehaald worden door Mr. Bihn voor een 4daagsemotor reis van Dalat naar Mui Ne, via de Central Highlands. Toen wij net uit de bus stapten toen mij aankwamen in Dalat, liepen we deze easyrider al tegen het lijf. We hadden al veel gehoord over de easyriders en met name ene Bihn moest goed zijn. Voila, destiny, meteen maar 4 dagen bij deze motormuis geboekt.

Om half 9 stonden Mr. Bihn en Mr. Suei voor ons hotel en werden onze backpacks vast gemaakt op de motoren. Voordat we het wisten scheurden we Dalat uit. We hadden gelezen dat ze om de 10 kilometer stoppen om je wat van het echte lokale Vietnam te laten zien. De eerste dag hadden we dan ook echt enorm veel gezien. Zo stopten we bij een flowerfarm, waar NLers investeren in het oogsten van Nlse bloemen. Ook het bezoekje aan de zijdefabriek was interessant, waar oude machines stonden die 700 meter zijde halen uit 1 cocon. Vervolgens naar de enorme koffieplantages, waar we koffie hebben geproefd gemaakt van wezelpoep, niet te drinken haha! Verder de lokale bouwvakkers bezocht, gezien hoe rijstwijn werd gemaakt, een curry plantage, gezien hoe 1 van de 45 etnische minderheden leven, eindigend bij de floating fishfarms. Hier wonen (hele arme) mensen op het water, waar ze onder hun drijvende hutjes vissen houden. Een fantastische eerste dag die wel enigszins werd overschaduwd door een verschrikkelijk ongeluk dat we van ongeveer een meter afstand hebben gezien. Een tegenligger kwam (veel te) hard ons tegemoet scheuren en op dat moment stak er net een hond over. De scooterrijder reed de hond vol aan, waarbij we (denken we) een poot de lucht in zagen vliegen. De man incl scooter gleden meters over het asfalt en kwam uiteindelijk tot stil stand. Omstanders vlogen naar de man, die behoorlijke schaafwonden leek te hebben en de hond lag zielig eenzaam in zijn bloed te creperen. Het echte Vietnam zullen we maar zeggen!

De volgende dag naar rijstvelden geweest, gezien hoe rijstpaper werd gemaakt, een steenfabriek, enorme rubberplantages en zijn we door een national park gereden. Verder een aantal monumenten en overblijfselen van de oorlog gezien. Mr. Bihn himself was co piloot geweest tijdens de oorlog en kon ons dus super veel vertellen, erg interessant! Ook de derde dag veel oorlogsmonumenten gezien en een peper-, passion en thee plantage gezien. Ook bij families geweest die in thee en koffie handelen. Overal waar je rijdt zie je koffiebonen liggen te drogen en dit is dan ook main business in Vietnam. Jaarlijks wordt er 2,5 miljoen kilo koffie verkocht, wat een gezin 6000 euro per jaar opleverd en een rijk gezin ongeveer 30000 euro. Verder wordt er echt overal aan de weg gewerkt, omdat de economie na de oorlog eindelijk weer aantrekt.

De laatste dag hebben we grotendeels door de bergen en de jungle gereden wat een fantastische omgeving was. Zo zag je echt de enorme koffieplantages om je heen. Dit gebied was ook heter dan de andere delen en daardoor stonden hier enorme dragonfruit op plantages. Dit is een vrucht met roze schil, (wat als het goed gerijpt is) een beetje naar kiwi smaakt. Rond de middag kwamen we in Mui Ne aan, waar we eerst nog de enorme zandduinen hebben bezocht. Vervolgens nog naar de fishersvillage geweest, waarbij de oceaan volledig bezaaid lag met vissersbootjes en visserstombes, geweldig uitzicht!

Nadat de beide mannen ons hadden afgezet bij ons resort zat onze 4daagse motor trip van 635 km erop, waar bij we overigens louter zon hebben gehad. Ik vond het echt een geweldige ervaring om op die manier het echte Vietnam te zien. Een fantastisch landschap, wegen in aanbouw en mede weggebruikers die echt veel an alles vervoerden! We zijn op (echt arme) plekken geweest waar bijna geen toeristen komen en alle kinderen zwaaien en schreeuwen als je langs rijdt. Ook alle lokale bedrijfjes en alle enthousiaste gastvrije mensen die je van alles willen laten zien en proeven was ontzettend leuk. Bij Bihnie en Suei was ook top, ze lieten ons elke x verplicht wandelen om onze 'monkey bum' te relaxen en toeterden bij elke hond, kip, varken als gekken zodat we geen ongelukken kregen. Ze vertelden ons super veel en namen ons mee naar allerlei goedkope lokale eettentjes om ons vietnamees eten te laten proeven!

Toch was het na 4 dagen ook wel lekker om in ons resort een duik te nemen in ons paradijselijke swimmingpool, gelegen aan het strand. Mui ne is echt puur een badplaats, wederom overspoeld met Russen. Zelfs menu kaarten zijn in het Russisch en het personeel begint af en toe in het Russisch tegen ons. We hebben vooral gechillt en nog even een scooter gehuurd om wat meer te zien. We zijn met de scooter naar een Canyon gereden, waar je vervolgens te voet door een beekje moest om de echte canyon te zien. Onderweg was nog een mini zoo, gerund door, raad eens, een Russische vrouw. Zielige bedoeling met apen aan kettingen, schildpadden in hokken, albinoratten etc., ach alles voor de toerist! Mui ne is behalve strand en resorts een enorme lange straat met visrestauranten. Buiten staan bij bakken met water, waar je je eigen platvis, lobster, inktvis en noem maar op kan uitzoeken.

Angie en ik zitten nu weer in de bus naar onze laatste bestemming van Vietnam, Ho Chi Mihn City. Angie voorin en ik lig ge-sandwitched met vier anderen op de achterbank, hiep hoi!