Bangkok baby!

Rond 5 uur kwamen we aan op het eiland Penang. Er zijn twee bruggen gelegd tussen het vaste land en het eiland wat heel gaaf is om over heen t rijden, omdat je dan het hele eiland ziet. Snel een hostel uitzoeken, wat eten en naar een reggaebar in de backpackersstraat. Daar nog wat gedronken in het gezelschap van een vier weken oud hondje van de eigenaar, super schattig!

De volgende dag dag wouden we een scooter huren om het hele eiland te kunnen zien, wat ongeveer 20 bij 20 km is. Op een scooter kan je ook wat meer van de locals zien. Dus met angie achterop belandde we al snel in de zogehete traffic jam, wat een chaos! Geniaal om te zien hoe de scooters hier van alles vervoeren. Tv's, koelkasten, halve winkels, van alles wordt met touwen achter op de scooter vast gemaakt. De bestuurder geniet van zijn peukie en manoeuvreert zich zo tussen de chaos van bussen, auto's, fietsers, scooters, voetgangers en kraampjes heen. Het is hier trouwens ook dood normaal om met ze drieen op een scooter te zitten.

Onze eerste bestemming was een tempel in de bergen. Heel gaaf om te zien, vooral hoe met de hand nog steeds aan de tempel wordt geschilderd. Toen weer op onze scooters helemaal naar het zuidelijke puntje van het eiland. Daar hebben we een tocht gemaakt in het war museum, neergezet om de tweede wereldoorlog gaande niet in Maleisië te illustreren. Wij Europeanen focussen vooral op wo II gaande in onze buurlanden, dus tof om te zien hoe het zich hier heeft afgespeeld.

Uiteraard ook de nodige loopgraafjes en tunnels meegepikt. Toen op onze scooters om weer helemaal naar het noorden te gaan, om wat van de kust te zien. Echt bizar hoe hier de scooters en zelfs enkele fietsers op een soort van snelweg razen. Het was maar goed dat mijn km teller het niet deed, want kon aardig wat auto's bijhouden. Je zult nu denken dat het verkeer hier levensgevaarlijk is, maar doordat het zo chaos is, let iedereen super goed op en zijn ze bedacht op overwachte slalom acties van scooter rijders. De benzine is hier ook spotgoedkoop voor 1,50 heb je je scootertank vol. Onderweg zagen we een bui aankomen, dus besloten we te gaan schuilen onder een afdakje bij een local. Al snel barstte het los, wat resulteerde in een langdurig potje kaarten op de grond. Muziekje erbij, loslopende kippen en getik van de regen op het dak, het had wel wat! Het begon al aardig donker te worden en aangezien we nog 20 km terug moesten naar ons hostel, besloten we onze poncho's maar weer aan te trekken en de stortbui te trotseren. We zaten behoorlijk in de bergen en het was doodeng om op kletsnatte wegen, in het donker, op een krakkemikkige scooter die bergen af te rijden. Zonder gas te geven, vol de remmen te gebruiken zijn we uiteindelijk uit de bergen gekomen. S avonds nog wat biertjes gedronken in een lokale bar in Georgetown.

De volgende dag al vroeg in de bus terug naar KL voor onze vlucht naar bangkok. Na 6 uur aangekomen, nog heerlijk sizzling satay gegeten, onze favoriet! Maleisië is eigenlijk best wel een welvarend land al zijn er uiteraard ook delen waar je echt wel de armoede ziet. De alcholprijzen in dit land zijn relatief hoog, mede omdat er een groot percentage van de bevolking moslim is en dus niet drinkt. Wat verder bijzonder is aan Maleisië is dat het zo'n multicultureel land is. Elke stad heeft wel een chinatown, een little india en grote moskees en je ziet dan ook behoorlijk wat vrouwen gesluierd rondlopen. Mooi om te zien dat al deze culturen samen gaan!

Na een ontbijt op onze rooftop de bus naar het vliegveld genomen. Bij onze tickets zat geen bagage en we moesten per 20 kg ongeveer 25 euro betalen. Met al het haarspul van Angie woog haar backpack 14 kg en mijne 11,5 kg. Budget backpackers, dus backpacks over de kop en verplaatsten in de handbagage. 19,8 kg gaf hij aan en met een zuur gezicht vroeg de baliechick ons maar 1x 25 euro te betalen. Na een vlucht van 2 uur aangekomen op het vliegveld van Bangkok. Ons werd verteld bus 59 te pakken richting de backpackersstraat van Bangkok, Khaosan Road. Al gauw kwam bus 59 aan, maar toen we enorm beladen wouden instappen werden we geweigerd, terwijl alle locals wel mochten instappen. Zonder uitleg reed de beste man er vandoor. Volgende bus 59, zelfde verhaal waarbij andere passagiers ons ook duidelijk maakten dat we op moesten sodemieteren. Discriminatie, tegen backpackers, compleet onduidelijk. Dan maar een taxi, geen woord Engels, maar wou ons wel meenemen. Doodmoe aangekom erg bij ons hostel, toch nog even wat eten scoren op Khaosan road. Wat en gekkenhuis! We hadden er helemaal zin in! Keiharde muziek, allemaal backpackers, overal kraampjes, terrassen met buckets, lachgas, eetbare schorpioenen, shows; complete chaos, fantastisch!

De volgende dag een waar tuktuk avontuur. Gevraagd of een tuktuk ons naar een tempel wou brengen. Wou die beste man, moesten we wel even langs een toerist info center. Uiteraard, wij zijn de beroerdste niet, dus prima!
Daarna moesten we weer naar 1, ja daag klaar mee. Bleek dat hij (en alle andere tuktuk chauffi's) een deal had en daar geld voor kreeg. Nieuwe tuktuk, man met scheel oog, kon geen engels, deal voor heen en terug naar tempel voor 60 TB. Waren we er, wou die weg,prima 30 TB. Chauffi snapte er niks van, boos weg gereden zonder hem te betalen. Nou goed, tempeltje in, met onze groene gewaden en blote voeten, langs een 46 m lang goud buddha beeld. Na een tocht door de tempe, op zoek naar een nieuwe tuktuk. Na een keer stoppen bij een thaise shop (deal voor gratis benzine) weer bij ons hostel. In Bangkok proberen alle tuktuks en ook toerist info centers je uit te buiten, heel anders dan Maleisië. Wel is iedereen hier in voor grapjes en ouwehoeren. Bijkomen van dit tuktuk avontuur tijdens een thaise massage. Angie zakte bijna door de grond door het geram, maar toch was het nog ennigszins ontspannend. Op de terugweg nog even genoten van een heerlijke sprinkhaan (bucketlist)

De volgende morgen vertrokken we om 7 uur met een minivan naar de floating market, oftewel de drijvende markt. Dit is pas een traffic jam en Venetië in het kwadraat. We stonden meer stil dan dat we daadwerkelijk vooruit kwamen. Alle marktboten probeerden je met haken naar hun boot te trekken en alle marktvrouwen waren aparte typetjes met hun eigen verkooptechnieken. Wat een belevenis! Op de wal hebben Angie en ik nog even een mega slang op de nek gehad, echte bikkels dat we zijn. Om 6 uur pakken we de nacht bus naar het noorden van Thailand. Chiang Mai, here we come!