Na regen komt zonneschijn, of toch niet?

Na een heftige nacht in de nachtbus zijn we aangekomen in Hué. We kwamen 6 uur 's ochtends aan en hadden weinig geslapen, dus eerst maar even bijslapen. Na ons schoonheidsslaapje gingen we op verkenningstocht door Hué. Het schijnt een hele mooie stad te zijn, maar doordat het plaatsje bekend staat om het veranderlijke weer, slaan veel backpackers de stad daarom over. Ook wij hadden de pech dat het weer al snel omsloeg en begon te regenen. We vluchtten snel een beauty salon in en namen een pedicure van zo'n € 3,-. Daarna werd het weer iets beter en hebben we nog even wat van de stad kunnen zien. Toch wordt Hué meer gezien als uitvalsbasis om even bij te komen van de o zo comfortabele nachtbussen en dat werd het voor ons dus ook. 'S avonds nog eventjes gepoold in een poolcenter met allemaal schreeuwende Vietnamezen. Daarna nog even genoten van het happy hour wat eigenlijk in elke kroeg, café of restaurant de hele avond doorgaat, meer een happy evening. We spraken nog even af met Jorn die we eerder deze reis hadden ontmoet, die nu in tegengestelde richting door Vietnam reist.

De volgende dag namen we de nachtbus, alleen dan overdag. Dezelfde vreemde tandartsstoelen waar je je echt geen houding in weet te vinden. Wij hebben het geluk dat we relatief klein zijn, want deze stoelen zijn gemaakt voor de kleine Vietnamezen. Er liggen dan ook genoeg westerse mannen in de kronkels te zuchten en te puffen. Na een aantal uur kwamen we aan in Hoi An, wat een heel leuk plaatsje moet zijn. Al snel kregen we een flyer van de beruchte why not bar in ons gezicht gedrukt. Onbeperkt drinken voor € 3,75. Is opzich ook niet zo gek hier, aangezien je hier een biertje van de tap voor 11 cent krijgt hier en een halve liter fles voor 65 cent. Het bier is hier goedkoper dan koffie of thee, dus ja vaak zijn wij budget backpackers dan al gauw gedwongen om bier bij het ontbijt te nemen. Haha nee pap, mam, grapje!

Hoi an, staat verder bekend als de kleermakerstad van Vietnam, waardoor de stad vol is geplaatst met tailorshops. Prachtige jurken en mooie pakken vangen dan ook al gauw onze blikken. Angie was uiteraard al snel verkocht en wou graag een jurk op maat laten maken. Mij leek het ook wel geinig en dus lieten we onze maten opnemen. We mochten een model uitzoeken, stof bepalen en dan zou de volgende dag de jurk voor ons klaar liggen..

Wij hebben Hoi An dit keer op onze fiets getrotseerd, wat een hele leuke manier is. Zo zie ik ook nog eens wat, in plaats van te letten op het heftige verkeer tijdens het scooter rijden. Hoi An is echt schattig. Hele leuke huisjes, bootjes, mensen, maar wel enorm toeristisch. Dit is uiteraard enigszins jammer, maar we spraken ook even kort met een Vietnameze vrouw, die ons wat meer vertelde over Hoi An. Voorheen was Hoi An heel arm, maar door het inspelen op de toename van het toerisme kunnen veel gezinnen beter rondkomen. Kinderen uit armere kinderen kunnen nu ook naar school, al is het wel prijzig en betalen ze 2 miljoen dong p.p. (€75,-) per maand.

Verder lopen bijna alle toeristen er hier gehavend bij. Veel kopen een scooter in het noorden en verkopen deze weer in het zuiden of andersom. Ook stappen er genoeg dronken op de scooter, omdat hier weinig tot niet op gecontroleerd wordt. Wij houden het voorlopig maar even lekker bij de benen wagen en de mooie fietsjes met mandjes. We hebben ook een heerlijke zonnige dag gehad, die we optimaal aan het zwembad hebben besteed, heerlijk!!

De laatste dag in Hoi An hebben we een tour gedaan naar My Son, een indrukwekkend tempelcomplex. We hadden zoals gewoonlijk weer een idiote gids die ons van alles vertelde over de tempels en het gebied er omheen. Omdat we toch al enigszins "tempel-moe" worden, vonden we het leuk om wat meer achtergrond info te krijgen. Terug naar Hoi An gingen we per boot, wat al door anderen werd afgeraden. Maar hè, eigenwijs als we zijn, lekker op de boot. Was inderdaad niet heel boeiend, vooral heel veel water, suuuuper spannend!

Voordat we onze reis naar het zuiden van Vietnam vervolgden, eerst onze jurken op halen. Het was een beetje een teleurstelling, maar wel echt heel knap hoe die Vietnameze handjes een jurk maken waar precies mijn big bum in past. Na een aantal x passen begonnen we de jurken al mooier vinden en hebben we nu dus een echt handgemaakte Vietnameze jurk in onze backpack! Verder kan ik hier weinig shoppen. Als ik een winkel binnen stap krijg ik al snel te horen "not for you", met een blik naar mijn bilpartij. Ook mijn enigszins "gespierde" schouders passen in weinig leuke kleren, maar ach Vietnameze Angie kan zich hier prima uitleven in de winkels.

Om 7 uur weer in de nachtbus naar onze volgende bestemming naar Nha Trang, een kustplaatsje. We maakten ons al zorgen over weer een helse nacht in de nachtbus. We hadden nu strategische plaatsen gekozen, op de begane grond, naast elkaar en enigszins bij de wc. De vorige keer lagen we boven en veerden we bij elke hobbel of gat in de weg uit onze tandartsstoelen de lucht in. Denk je dat je het goed voor mekaar hebt komt de chauffeur met een matje aan gelopen en legt deze precies tussen Annegé en mij in. Hiep hoi een Vietnamees kwam in het 80 cm brede gangpad tussen ons in liggen, bizar! Hij was het er zelf ook niet echt blij mee en was aan het kreunen, zuchten en draaien waardoor wij regelmatig een elleboog in onze rug voelden. En als meneer naar de wc moest, moest hij over mij heen klimmen waardoor zijn kont een aantal schrale centimeters van mijn gezicht verwijderd was. Wanneer hij een beetje lang weg bleef op de wc, werd hij ook nog eens betrapt op roken op de wc. Hij schroomde ook niet om Annege met handen en voeten duidelijk te maken dat hij wel wat water en een broodje zou lusten. Als je denkt dat het allemaal nog erger kan, kreeg de bus ook nog pech. Gelukkig duurde het niet al te lang en konden we onze weg vervolgen. We zijn er wel overuit dat het hop on hop off ticket je van A naar B brengt, maar daar is dan ook echt alles mee gezegd.

Aangekomen in Nha Trang, hadden we al helemaal zin in strand en beachparty's. Helaas, helaas, na regen komt Komt zonneschijn, of toch niet? Toch niet, lekker regenachtig dus maar even een manicure. Nha trang is vol met russen, omdat hier de vluchten naar Moskou vertrekken. Ook een Vietnamees, waarvan haar zus in Heerenveen woont, wat is de wereld weer lekker klein!

Vanavond eens even kijken wat de why not bar ons hier gaat brengen en hopen dat het weer beter wordt en we nog leuke dingen kunnen doen en zien!